gewonde gedachten

gewonde gedachten

ik ben de meester van de tegenwoordige tijd 

de prikkels zijn geleidelijk hetzelfde

fenomeen als de onvoltooide verleden tijd 

terug naar mijn gebogen pad
waar de regenboog ontastbaar blijft

ik droom dat ze wakker wordt 

ze staart staalhard
bewoog om ergens te geraken

wroetend op handen en voeten 

mijn gezicht teken ik zwart-wit 

het hare pastel

ik weet niet hoe je één wordt 

clustervorming bedrijven van a naar z

het ritme houdt risico in
ze stapt uit mijn wereld
de geverfde vogel daalt neer op het ledikant

er is opklaring
de regenboog vastgesnoerd
aan beide ontoegankelijke oevers

axel fabry