Eigen gedicht; Bagdad

BAGDAD (geschonken tuin)

Zijn glinsterende ogen stralen vreugde uit
De "geschonken tuin" is zijn stofferig speelterrein
Zijn mond verraadt verborgen verdriet
Tweestrijd dwarrelt door zijn buik

Imam is uitverkoren
hij danst een stofwolk van geluk
School voor het eerst
Na het voorbije Ramadanfeest

Onbezonnen springt hij in het rond
samen met zijn zwerfhond
Zijn vrienden kijken
maar kunnen hem niet begrijpen

Zal hij hen achterlaten
in rampspoed en in bloed
tussen kapot geschoten straten
en door Allah verlaten

Imam was uitverkoren
Vandaag was het zijn feest
er danste een stofwolk van verdriet
toen een self-made bom zijn lichaam verliet

Van op de minaret klonk luid geschal
de zonnestralen trilden
geluid werd omgebogen
toen de menigte op haar tapijt werd gezogen

Imam was uitverkoren
de "gezonken tuin" is zijn bloederig graf
Zijn vrienden kijken
maar kunnen het niet begrijpen